Ağır Sözler – Kendini Bir Şey Sananlara Cevap

Ağır sözler, zayıflığın maskesidir.

Kendini bir şey sananlar, sözle değil eylemle var olmalı.

Büyüklük, sözlerde değil, kalpte saklıdır.

Sözlerin ağırlığı, taşıdığın yükle ölçülür.

Kendini bişey sananlar, aynada yalan söyleyenlerdir.

Gerçek güç, sessiz duruştadır.

Ağır sözler, boş kalplere hitap eder.

Kendini bişey sanmak, gerçekte hiç olmanın en iyi yoludur.

Sözler uçucudur, ama diller daima konuşur.

Ağızdan çıkanlar, ruhun derinliklerindeki yankılardır.

Kendini bir şey sanırken, hayatı kaçıranlardansın.

Ağır sözler, hafif ruhlar için kolayca söylenir.

Gerçek güç, alçakgönüllülükte gizlidir.

Sözlerin ağırlığı, gerçeği yansıtmazsa, yük hep ağırdır.

Kendini bir şey sanan, hiçbir şey olamaz.

Asıl değer, yüksek sesle değil, sessizcemayı bilmekte yatar.

Ağır sözler, maskeye dönüşen kelimelerdir.

Kendini bişey sananlara sunulan gerçek; sıradan olmaktır.

Sözler, bedenden bağımsız ruhun yüksek sesidir.

Sahte büyüklük, gerçek küçüklüğü gizler.

Ağır sözlerin arkasında genellikle havanın boşluğu vardır.

Kendini bir şey sanmak, dünyayı aldatmaktır.

Gerçek büyüklük, saygı ve sevgiyle gelir.

Ağır sözler, hafif ruhlara yakışmaz.

Kendini bişey sanan, başkalarını düşük göremez.

Ağır Sözler – Kendini Bir Şey Sananlara Cevap part 2

Sözlerin, ruhun en derin yaralarına dokunabilir.

Kendini bir şey sanarken düşen, en derin yerdir.

Ağır sözcük, bazen yüreği delip geçer.

Kendini büyük sananlar, en çok kaybedecek olandır.

Sözlerin kaldıracağı yük, eylemlerle belirlenir.

Gerçek güçlüler, konuşmadan düşüncelerini eyleme dökerler.

Ağır sözler, sindirilemeyen gerçeklerdir.

Kendini bişey sananlar, özgüvenin gölgesindedir.

Sözlü şişkinlik, gerçek kalabalıktır.

Ağır kelimeler, belirsizliğin karanlığında kaybolur.

Kendini bir şey sanan, aslında yarımdır.

Gerçek zenginlik, kalbin açıklığında bulunur.

Ağır sözler, ruhu hapsederken, beden özgür kalır.

Kendini bişey sanarken, hayatı sadece izlemekle geçirebilirsin.

Sözlerin yüksekliği, cesaretle belirlenir.

Ağır sözler, çoğu zaman bir yalanın örtüsüdür.

Kendini bir şey sanmak, başkalarının gölgeleri içinde kaybolmaktır.

Sözlerin şovunu yapmak, kalbin boşluğunu gösterir.

Ağır sözler, birçoklarının kulaklarında yankılanır ama asla anlaşılmaz.

Kendini bir şey sanmak, aslında en büyük aldanıştır.