Bencil İnsanlara Söylenebilecek Sözler

Bencil insan, sevgiye aç bir toprak gibidir; hep almak ister.

Kendini düşünmek, başkalarını unutmaktan kolaydır.

Bencilliğin en büyük bedeli, insanlığı kaybetmektir.

Bir bencil, başkalarının mutluluğunu kendi gölgesinde kaybeder.

Bencil ruh, yaşıtları arasında yalnız bir ada gibidir.

Sevgi her zaman karşılıklı, bencillikse bir tek kişiliktir.

Kendini düşünmek, kalbin kilidini kapatmak gibidir.

Bencil insan, elmas gibi parlayacakken, karanlıkta kaybolur.

Bir insanın bencilliği, çevresindeki ağaçları kurutur.

Bencillik, sadece kendi çıkarlarımızı değil, hayatı da zehirler.

Bencil insanlar, başkalarının sevinçlerini anlamadan yaşar.

Kendine aşık olmak başkalarını sevmekten daha kolaydır.

Bencilliğin yüreği, başkalarının acısını hissetmez.

Bir bencil, ormanda yalnız bir ayı gibi gezer.

Bencil bir kelime, dostluk bağlarını koparır.

Kendine dönüp bakmayan bir insan, başkalarına nasıl el uzatabilir?

Bencilliğin nehirleri, yalnızlık denizine akar.

Bir bencil, sevinci yalnızca kendi içinde bulur.

Bencillik, hayatın en büyük hırsızıdır.

Başkalarının gözyaşları, bencil bir kalbe ulaşamaz.

Bencil insanlar, mutluluğu kendi bahçelerinde bulma peşindedir.

Kendini düşün, ama başkalarını da unutma.

Bencilliğin prangası, insanı hapiste tutar.

Bencil İnsanlara Söylenebilecek Sözler part 2

Bir bencil, hayatta yalnız bir yolcu gibi kaybolur.

Bencil duygular, kalpleri kıran en acı oklarıdır.

Başkalarına el uzatmayan bir bencil, yalnız kalmayı seçmiştir.

Bencil insanlar, fırtınalarda kaybolmuş gemiler gibidir.

Bencillik, sevginin kapısını kapalı tutar.

Kendine özverili olmak, başkalarının mutluluğuna açılan anahtar olabilir.

Bencil bir kalp, nehir olmadan susuzluk çeker.

Başkalarının acısını hissetmeyen bir bencil, yalnızca kendi hikayesini yazar.

Bencilliğin tuzağına düşen, dostluk ipini koparır.

Kendine dönük bir göz, sevgiden mahrum kalır.

Bencil bir ruh, çiçeklerin güzelliğini göremez.

Bencillik bir ayna; sadece kendini gösterir.

Başkalarını önemsemeyen bir kalp, sevgi tohumlarını ekemez.

Bencilliğin gölgesinde, dostluk güneşi solgun kalır.

Kendine kurulan tuzaklar, başkalarına uzanan elleri keser.

Bencil bir gül, yalnızca kendi renklerini görmek ister.

Bir bencil, hayatta sadece kendi yansımasını arar.

Bencillik, insanların değerini unutturan bir perde gibidir.

Kendini düşünmek, başkalarının kalbinde crack yaratarak ilerlemektir.

Bencilliğin savaşı, yalnızlıkla sonuçlanır.

Başkalarının sevinci, bencil bir insanın gözünden kaçar.

Bencil ruhlar, dostluk denizinde boğulmaya mahkûmdur.