Nankör Sözler – Kalp Kırıklığının Yansıması

Nankörlük, kısır bir döngüdür; bir kez düştün mü, çıkış yolu bulamazsın.

Nankörlerin gölgesinde dostluklar solgun kalır.

Güneş bile nankörleşir, eğer ona yeterince hayranlık göstermezsen.

Her nankör, bir avuç iyiliği, sandığında unuttuğu bir hatıra gibi saklar.

Nankör sözler, kalp kırıklığının en ağır tupasüdür.

Nankörlük, minnettarlığın sessiz çığlığıdır.

İyi kalplere su serp, nankörlere karanlıkta kaybolmalarını teklif et.

Nankörlük, en büyük dostunun arkasından bıçak saplamaktır.

Hatırlanmayı istemeyenlerin nankörlükten başka marifeti yoktur.

Nankörlük, en tatlı duyguların acı çehresidir.

Nankör bir insan, gücü kalp kırmaktan alır.

Nankörlük, sevginin en zalim dansıdır.

İyiliğe nankörlük eden, bir gün karanlıkta sıkışıp kalır.

Nankör sözler, ruhun en derin yarasına tuz basar.

Bir gün nankörün yüzüne bir gülümseme asmak, yüzlerce acıyı unutturur.

Nankörlük, geride kalan güzellikleri heba etmektir.

Sahte yüzler, nankörlüklerini gizlemek için gülümser.

Nankörler, geçmişi bir geçmiş olarak değil, bir yük olarak taşır.

Nankör bir insanın kalbi, su üstünde yürüyen bir bulut gibidir.

Nankörlük, sevginin en acı intiharıdır.

Gerçek dost, nankörlüğün en karanlık anında yanındadır.

Nankörlük, benliğini kaybettiğinde başlar.

Nankör Sözler – Kalp Kırıklığının Yansıması part 2

Düşen bir yaprağın nedenini nankörlükle açıklayamazsın.

Nankörlüğün yolu, kalbi kırıp dökmekten geçer.

Nankörler, geçmişteki iyilikleri görmezden gelerek huzura erer.

Nankörlük, dostluğun en büyük düşmanıdır.

Başkalarının iyiliğine nankörlük eden, yalnızlıkla yüzleşir.

Nankörlük, hatırlar ama asla minnettar olmaz.

Her nankör, kalbinde bir soğukluk taşır.

Nankörlerin gözünde, hayat sürekli bir karanlık.

Nankörlük, dertlerin en acı olanıdır.

Gözlerindeki nankörlük, kalbindeki sevgiyi dokunulmaz kılar.

Nankörlük, en büyük hataların anısında kaybolmak gibidir.

Minettar bir kalp, nankör bir kalpten çok daha değerlidir.

Nankörlük, insan doğasının en karanlık köşesidir.

Nankör sözlerin yankısı, kalp kırıklığına dönüşür.

Nankörler, iyilikleri hiçbir zaman yanına almaz.

Nankörlük, geçmişteki anıların tozlu raflarda kalmasıdır.

Nankörlük, bir nehrin lamba alevini söndürmesidir.

Nankörlük, sevdiğinin arkasından konuşmaktır.

Nankör bir dost, düşmanın gülümsemesinde büyür.

İnsanın en büyük hatası, nankörlere değer vermektir.

Nankörlük, dostluğu bir rüzgâr gibi savurur.

Nankörler, anıların kıymetini bilmez.

Nankörlük, kalbin en derin yarasına açılan bir penceredir.